Όλοι έχουμε ακούσει (ή και έχουμε πει εμείς οι ίδιοι!) την φράση «σκέψου θετικά» ή «δες την θετική πλευρά των πραγμάτων». Πόσο ρεαλιστικό είναι όμως στ’ αλήθεια αυτό; Ή, ακόμα πιο σημαντικό, πόσο υγιές είναι για τον εαυτό μας να απορρίπτουμε και να αγνοούμε το κομμάτι μέσα μας που φοβάται;
Αν το σκεφτούμε καλά, θα συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή μας η επιθυμία να σκεφτόμαστε πάντα θετικά, όχι μόνο είναι ανέφικτη, αλλά πολλές φορές καταλήγει σε εμμονή! Η ευτυχία είναι υποκειμενική και για τον καθένα μας μια κατάσταση διαφορετική, προσωπική. Δεν υπάρχει, ευτυχώς, μια «συνταγή ευτυχίας», δεν είναι ένα one size ρούχο, που ταιριάζει σε όλους!
Φράσεις όπως «θα μπορούσαν να είναι χειρότερα τα πράγματα» ή «εντάξει, τουλάχιστον εσύ έχεις/είσαι αυτό…» ή το χιλιοειπωμένο «μην αγχώνεσαι», όχι μόνο δεν λειτουργούν, αλλά τις περισσότερες φορές φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα! Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος που άκουσε το «μην αγχώνεσαι» και σταμάτησε να αγχώνεται; Η πιο συχνή αντίδραση, και όχι άδικα, είναι ο εκνευρισμός και πολλές φορές οι ενοχές, γιατί το άτομο αισθάνεται ανήμπορο να δει την θετική πλευρά των πραγμάτων ή νιώθει αγνώμων που δεν εκτιμά τα όσα έχει, αλλά αντίθετα παραπονιέται για κάτι δυσάρεστο που του συνέβη.
Η καταπίεση των συναισθημάτων μας, το μόνο που προκαλεί είναι ένα αναπόφευκτο και συνήθως πολύ έντονο ξέσπασμα, το οποίο πολλές φορές προκαλεί έκπληξη στον περίγυρό μας. Η συμφιλίωση με όλα μας τα συναισθήματα, ευχάριστα και δυσάρεστα, είναι αυτή που θα μας φέρει πιο κοντά σε μια ισορροπημένη και ήρεμη ζωή.